Ve biz
bu acılı kentin sahipsiz diğer çocukları gibi akıp gideceğiz seninle Üstat!
Sırtımız da ihanet
yüzümüzde Mezopotamya olacak.
Tutacağım güneşi senin için.
Bir işçinin, Genelevde çalışan bir kadının nasırlı yüreği diyeceksin gözlerime bakıp!
Ve ben Üstat ben!
Kızgın öfkemi kızıl kanlara batırıp kirpiklerinde bir sabah
atom bombası gibi patlayacağım!